[NC-PART] BE MINE - Jisoo & Hansol #น้องฮันเคะ

เธอช่างน่าหลงใหล

จนเขาอยากจะครอบครองไว้เพียงผู้เดียว

ได้โปรดเป็นของผมตลอดไปได้ไหม

            พวงแก้มอ่อนนุ่มขึ้นสีแดงระเรื่อทุกครั้งที่เลื่อนมือลงไปสัมผัส ผิวขาวเนียนใสดุจน้ำนมอยากจะก้มลงกัดย้ำๆ ให้เป็นรอยแดงสักครา รวงผมสวยที่รับกับใบหน้าหวานอยากจะบรรจงลูบไว้อย่างอ่อนโยน นัยตาสีน้ำตาลอ่อนชวนหลงใหลทุกครั้งเมื่อยามสบตา ริมฝีปากสวยราวกับลูกเชอร์รี่สดช่างน่ากดจูบหลายๆ ครั้งดูดคลึงจนกว่าจะพอใจ ร่างกายอันบอบบางอยากจะโอบกอดไว้เมื่อยามหลับตานอนและลืมตาตื่น

            ชเว ฮันโซล ผู้ที่ทำให้จิตใจเขาเกิดกิเลสตัณหา ใบหน้าสวยราวกับนางฟ้านั้นทำให้หัวใจเขาเรียกหาตลอดเวลา ยิ่งนึกถึงก็ยิ่งไขว่คว้า อยากจะกุมมือเล็กไว้ไม่ให้ไปไหน อยากจะโอบอุ้มร่างนั้นไว้ไม่ให้ห่างกาย

            ชเว ฮันโซล ผู้ไม่เคยทำให้ความสุขของเขาจางหาย เพียงแค่เรียวปากบางยกยิ้มโลกทั้งใบของเขาก็ไม่มีวันเศร้าหมอง ยามที่ร่างบางเลื่อนกายขึ้นมาสัมผัสตัวเขาเนื้อกายก็พลันร้อนผ่าวราวกับลาวากำลังเดือดดานจนร้อนระอุ

            ดวงตาหวานฉ่ำที่จ้องมองมาทำให้ไม่อาจละสายตาออกไปได้เลยหรือจะเป็นเพราะว่าอีกคนร่ายมนตร์สะกดเขาหรืออะไรก็ไม่อาจแน่ใจได้ เรียวปากเล็กก้มลงจูบเบาๆ ที่มุมปากชวนให้ลุ่มหลงจนไม่อยากจะปล่อยให้หลุดออกไปไหน เอวคอดที่ถูกกอดรัดไว้อย่างใคร่หาโดนดึงให้ขยับเข้ามาใกล้กันมากยิ่งขึ้นจนแทบไม่เหลือช่องว่างให้อากาศได้ลอดผ่าน

            ร่างกายเปลือยเปล่าแนบชิดสนิทกันทำให้หน้าอกเล็กหายใจกระเพื่อมขึ้นลงชนกับอกแกร่งของเขาช่างสร้างความเสียวซ่านให้ไม่น้อย มือใหญ่วางลงบนสะโพกบางทั้งสองข้างก่อนจะยกมันขึ้นเล็กน้อย ดวงหน้าสวยนิ่วหน้าทันทีเมื่อสิ่งแปลกปลอมลุกล้ำเข้าไปในร่างกาย เข้าไปได้เกือบครึ่งก็ต้องปล่อยให้น้ำตาใสที่คลอหน่วงอยู่ใต้ตาไหลออกมา ไม่รอช้าเขารีบจูบซับน้ำตาปลอบเจ้าของร่างบอบบางไว้อย่างห่วงใย

            เสียงทุ้มกระซิบขึ้นที่ข้างหูบอกว่าให้ผ่อนคลายทำให้คนตัวเล็กรู้สึกดีขึ้นมานิดหน่อย ใบหน้าเปื้อนน้ำตายิ้มจางๆ ให้เขา ก่อนจะค่อยๆ กดร่างของตนลงอีกครั้ง ฝ่ามือเล็กบีบที่ไหล่ของอีกคนอย่างแรงเมื่อกดตัวลงไปจนสุด ขณะนี้แกนกายของเขาได้จมหายเข้าไปในตัวร่างบางเรียบร้อยแล้ว อุณหภูมิภายในกำลังอุ่นได้ที่จนทำให้เขาแทบจะลงมือจัดการคนตรงหน้าเสียให้สมแก่ใจต้องการ

            ฮันโซลพยายามกลั้นเสียงครางไว้เมื่อจีซูขยับตัวกระแทกขึ้นไปเบาๆ เรียวปากบางขบเม้นเข้าหากันแน่นเพื่อไม่ให้เสียงเล็ดลอดออกมา เห็นอย่างนั้นจีซูจึงเลื่อนมือลูบไล้เรือนร่างอีกคนช้าๆ พอทนไม่ไหวคนตัวเล็กจำต้องเปล่งเสียงครางหวานออกมาให้ได้เชยชมจนเป็นที่พอใจ ซอกคอขาวถูกชายหนุ่มขบกัดอย่างเอาแต่ใจรอยแดงเป็นจ้ำปรากฏขึ้นมาเป็นสัญลักษณ์แสดงความเป็นเจ้าของได้อย่างดี

            แกนกายร้อนรุ่มค้างไว้นานเริ่มขยายตัวออกจนคนตัวเล็กรู้สึกอึดอัด ดวงหน้าหวานหันมองอีกคนที่ตอนนี้กำลังสับส่ายเพราะอารมณ์คุกรุ่นอย่างเต็มที่ สะโพกขาวเนียนยกตัวขึ้นก่อนที่จะกดลงกับแท่งอุ่นนั้นจนมิด ทำอย่างนี้ซ้ำอยู่หลายครั้งจนจีซูแทบกระอักความสุขตาย ใบหน้าสวยเงยหน้าขึ้นพร้อมกับครางระงมก้องไปทั่ว

            บั้นท้ายกลมยังคงทำหน้าที่ได้อย่างไม่บกพร่อง เสียงหวานที่เลื่อนมาครางอยู่ข้างหูจีซูนั่นฟังดูเย้ายวนไม่หยอก ริมฝีปากบางถูกกดจูบอย่างไม่รู้จักเบื่อเรียวลิ้นเล็กถูกแกล้งพันเกี่ยวอย่างหยอกล้อก่อนที่จะผละออกมาอย่างอ้อยอิ่ง ร่างเล็กเอนลงกับผืนเตียงช้าๆ หลังจากที่เป็นคนคุมเกมอยู่นาน ต่อจากนี้เป็นหน้าที่ของจีซูบ้างล่ะ ขาขาวทั้งสองข้างถูกจับแยกออกกว้างก่อนที่แกนกายที่ค้างอยู่หว่างขาของอีกคนจะค่อยๆ ขยับอีกครั้ง

            ดวงตาหวานหยาดเยิ้มมองมาที่เข้าด้วยสายตาที่ยั่วยวน ถ้าจะคิดจะแกล้งกันด้วยวิธีนี้เธอคิดผิดซะแล้วล่ะ ชเว ฮันโซล ลืมไปแล้วหรอว่าตอนนี้ใครเป็นคนคุมเกม

            จีซูกระแทกกายลงไปแรงๆ จนเจ้าตัวเล็กร้องเสียงหลงก่อนที่จีซูจะยกยิ้มขึ้นอย่างพอใจ เอวบางถูกจีซูก้มลงกอดไว้ให้เข้ามาใกล้ๆกันพร้อมกับขาเรียวข้างหนึ่งถูกยกขึ้นพาดกับไหล่กว้าง ร่างใหญ่ขยับกายอีกครั้งจนร่างที่นอนอยู่ใต้ร่างแทบสั่นสะท้าน ปลายเท้าจิกลงกับผ้าปูที่นอนเมื่อยามคนตัวใหญ่กว่าโถมกายลงมาราวกับพายุกระหน่ำ

            เมื่อถึงคราวสิ้นสุดลมพายุได้พัดผ่านไปและแทนที่ด้วยธารน้ำอุ่นที่ฉีดเข้าไปในช่องทางของเจ้าตัวเล็กนี่นอนหอบเหนื่อยอยู่บนเตียง จีซูปาดน้ำเหนียวข้นของฮันโซลที่เปรอะอยู่บนหน้าท้องก่อนจะแกล้งเอามาป้ายบนใบหน้าของอีกคน คนหน้าสวยค้อนตามองเขาและกำลังจะยกมือทั้งสองมาทุบอกเขาอย่างไม่สบอารมณ์ แต่ทว่าจีซูกลับจับข้อมือเล็กนั้นตรึงไว้กับผืนเตียงเสียก่อน ฮันโซลพยายามขัดขืนแต่ก็ไม่เกิดผลจึงได้แต่ยอมอีกคนตามเคย

            จีซูเลื่อนหน้าให้เข้าไปใกล้คนตัวเล็กพร้อมกับขยับไปกระซิบตรงข้างหูอีกคน พอฟังอีกคนพูดจนพวงแก้มขาวของฮันโซลก็เปลี่ยนสีทันที

“Honey baby, please be mine again.”

            เรียวปากของทั้งสองดิ่งประกบเข้าหากัน เรียวแขนเล็กโอบกอดรอบคอแกร่งให้เข้ามาชิดกันมากยิ่งขึ้น เรือนร่างเนียนนุ่มถูกลูบไล้อย่างเสน่ห์หา ริมฝีปากของร่างสูงผละออกมาก่อนจะบรรจงจูบไปร่างกายอันบอบบางอย่างทะนุถนอม จนแกนกายที่นอนหลับภายใต้ร่างเล็กมันเริ่มรู้สึกตัวขึ้นมาอีกครั้ง...

Rrrrrrrrrrr~                Rrrrrrrrrrr~                Rrrrrrrrrrr~

“ฮัลโหล ว่าไงไอ้เพื่อนยากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก” อีกคนลากเสียงถามอย่างกวนประสาทหลังจากที่เขากดรับสาย

“อะ ไอ้เชี้ย ซึงชอล มะ มึงโทรมาทำไม...” จีซูพยายามควบคุมน้ำเสียงให้ปกติที่สุดก่อนที่จะตอบเพื่อนสนิทไป

“แหม รู้น่ามึงกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่สิท่า ฮ่าๆๆๆ” ซึงชอลดัดเสียงพูดกวนเขา ให้ตายเถอะ กูเกลียดมึง ชเว ซึงชอล!

“ไปๆๆ ไปอยู่กับน้องฮันนี่ของมึงเถอะไป แล้ววันจันทร์เอาแฟรชไดฟ์มาคืนกูด้วย”

“เออ!” พอเขาพูดจบอีกฝ่ายก็ตัดสายทิ้งไป

            จีซูนอนลงกับเตียงอีกครั้ง ใบหน้าหล่อนอนตะแคงซบลงกับหมอนใบใหญ่ แม็คบุคเครื่องสวยที่วางอยู่ข้างกายถูกใช้งานอีกครั้ง

(II)  Pause … Play (>)

            ดวงตาคมจดจ้องไปที่ร่างที่อยู่ภายในจอสี่เหลี่ยมนั้นก่อนจะค่อยๆ หลับตาลงก่อนที่จะจินตนาการไปพร้อมกับเสียงครางหวานๆ ของ ชเว ฮันโซล อีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง....

ผมมีความสุขจัง

ชเว ฮันโซล

END


อ่านเสร็จแล้วคอมเม้นให้ด้วยนะคะ > http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1421088&chapter=1